De botsing zorgde ervoor dat er vele brokken steen door het zonnestelsel verspreid werden en dat de aarde 65 miljoen jaar geleden slachtoffer werd van een inslag van één van deze stukken ruimtepuin. De Chicxulub krater in Mexico is waarschijnlijk het resultaat van deze catastrofale inslag. Maar niet alleen werd de aarde slachtoffer van de botsing, ook de maan werd getroffen door een meteoriet.
Wetenschappers basseren deze conclusie op nieuwe computersimulaties. De asteroïden die met elkaar in botsing kwamen zijn vermoedelijk lid van de Baptistina asteroïdenfamilie. Deze familie bezit 300 asteroïden die tien kilometer of groter zijn en maarliefst 140.000 asteroïden die groter zijn dan één kilometer. 160 miljoen jaar geleden zouden de twee grootste asteroïden van deze familie met elkaar in botsing zijn gekomen.
De catastrofale botsing werd veroorzaakt door een object met een diameter van 60 kilometer en een object met een lengte van 170 kilometer. Na ruim 100 miljoen jaar sloegen de restanten van de asteroïden in op verschillende hemellichamen in ons zonnestelsel. Asteroïde (298) Baptistina trof de aarde en zorgde voor het uitsterven van de dinosauriërs. Het team van onderzoekers denkt dat de laatste kleine restanten van de botsing nog steeds in de atmosfeer van onze planeet verbranden.
Wetenschappers vonden in de bekende Chicxulub krater gesteenten met dezelfde samenstelling als de Baptistina asteroïden. De onderzoekers schatten de kans op negentig procent dat de betreffende asteroïde daar is ingeslagen. Er bestaat namelijk ook nog een mogelijkheid dat het relatief grote object niet ingeslagen is op aarde, maar op Mars of Venus. De Aardse zwaartekracht zou ervoor gezorgd kunnen hebben dat de buurplaneten van onze planeet uiteindelijk bekogeld werden met puin. Maar waarschijnlijk is dat niet het geval geweest, want wetenschappers weten bijna zeker dat (298) Baptistina de oorzaak was van het einde van de dinosauriërs.
Freek van der Hulst@http://www.astroversum.nl/
Wetenschappers basseren deze conclusie op nieuwe computersimulaties. De asteroïden die met elkaar in botsing kwamen zijn vermoedelijk lid van de Baptistina asteroïdenfamilie. Deze familie bezit 300 asteroïden die tien kilometer of groter zijn en maarliefst 140.000 asteroïden die groter zijn dan één kilometer. 160 miljoen jaar geleden zouden de twee grootste asteroïden van deze familie met elkaar in botsing zijn gekomen.
De catastrofale botsing werd veroorzaakt door een object met een diameter van 60 kilometer en een object met een lengte van 170 kilometer. Na ruim 100 miljoen jaar sloegen de restanten van de asteroïden in op verschillende hemellichamen in ons zonnestelsel. Asteroïde (298) Baptistina trof de aarde en zorgde voor het uitsterven van de dinosauriërs. Het team van onderzoekers denkt dat de laatste kleine restanten van de botsing nog steeds in de atmosfeer van onze planeet verbranden.
Wetenschappers vonden in de bekende Chicxulub krater gesteenten met dezelfde samenstelling als de Baptistina asteroïden. De onderzoekers schatten de kans op negentig procent dat de betreffende asteroïde daar is ingeslagen. Er bestaat namelijk ook nog een mogelijkheid dat het relatief grote object niet ingeslagen is op aarde, maar op Mars of Venus. De Aardse zwaartekracht zou ervoor gezorgd kunnen hebben dat de buurplaneten van onze planeet uiteindelijk bekogeld werden met puin. Maar waarschijnlijk is dat niet het geval geweest, want wetenschappers weten bijna zeker dat (298) Baptistina de oorzaak was van het einde van de dinosauriërs.
Freek van der Hulst@http://www.astroversum.nl/
I find it amazing that scientists can work out things like that; how they can tell that something occurred in space 65 million years ago that we can't see now and have only indirect evidence for... that's why I love science. Taking evidence and seeing what unlikely (logical) conclusions they lead to
BeantwoordenVerwijderen